Santhos raadde ons aan in het hotel te eten. Het was wel wát duurder als eerdere dagen maar dan eet je wel in een van de vijf mooiste hotels in de wereld!
Vanmorgen om acht uur opgestaan. Beide goed geslapen dit keer.
Fijn want gisteravond waren we aardig versleten van alle indrukken.
Na een goed ontbijt bestaand uit wát broodjes weer bij Santhos in de auto gestapt. Hij vraagt iedere dag of we alles bij ons hebben, paspoort, camera, telefoon en geld. Als we overal check op hebben gezegd rijd hij pas weg.
Drie uur rijden hebben we voor de boeg.
Santhos verteld in zijn beste engels met flink accent van alles over het land.
Zo weten we nu dat ze hier drie rijbewijzen kennen, normaal, waar gewone auto.s onder vallen maar ook de motors, heel groot en zwaar vervoer en toeristentaxi.s.
Ook over de kasten hier komen we langzaam meer te weten. Zo eten ze alleen in de laagste kast varken. Die houden ze als huisdier. We zien ze overal scharrelen. Onder de laagste kast behoren bijvoorbeeld de schoonmakers.
We reden vandaag over een snelweg om Jaipur heen. Mooie nieuwe weg met her en der een hobbel en wát file door een lekke band, of iemand die gezellig een praatje met zijn buurman maakt midden op de weg.
En niet te vergeten de koeien die voor verkeersregelaar spelen.
We eten weer in een door Santhos aangeraden restaurant. Simpel maar lekker!
Als we bevestigd antwoorden op Santhos vraag of het lekker was zegt hij, me thinking tourist happy Santhos happy!
Terwijl we verder rijden laten we wát foto.s zien van onze huizen, huisdieren en vrienden. Santhos vind het geweldig!
Eenmaal in Pushkar zijn we vrij, geen gids hier. Wel wát tips.
We besluiten de stad in te gaan.
Ogen en oren te kort! Koeien, muziek, gebedel, stank en drukte. We laden emiel zijn prepaid op, kopen drinken en lopen ruim een uur rond. Ook maken we een kopie van onze paspoorten, dat scheen hier in het hotel erg lastig te zijn, en kom lang gaan duren. Vertrouwen deden we het niet dus dan regelen we het zelf wel. Want je hebt echt een kopie nodig als je een kamer wilt.
Nu in ons hotel op de balustrade. (zie foto) met uitzicht over het heilige meer. De zon gaat langzaam onder en daar wachten we op. Om ons heen heel veel herrie en muziek van de mensen die hun goden aanbidden.
Ze lopen in lange rijen door de straten.
Echt india dus!
Published with Blogger-droid v1.7.4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten