Informatie en tips

Wij boekte onze trip bij Riksjatravel een reisorganisatie gespecialiseerd in individuele groepsreizen.
We zijn erg te spreken over hun manier van aanpak!
Zelf kozen we voor de als Maharadja door India reis en lieten deze aanpassen naar onze wensen.
Zo haalde we 2 nachttreinen eruit en wilde we graag kameel rijden.

Het paardrijden in Udaipur regelde we via de Krishna Ranch een aanrader!
Wij regelde het ter plekke via Santhos, maar je kan het ook direct via hun regelen.
Je wordt netjes opgehaald en kan er zelfs eten. Ook kan je kiezen hoe lang je wilt rijden.
Vanaf 1,5 uur tot 2 dagen of nog langer!

De visa's vroegen we aan via Het Visumburo in Den Haag. Het kost even wat maar dat bespaart je wel een hoop ellende!

Tips:

Verder willen we reizigers naar India graag aanraden om wat foto's van jezelf, je huis en je familie mee te nemen, veel mensen in india vinden het erg interessant om te zien!
Ook is voor de kinderen in de nachttrein het leuk als je wat bellenblaas of ander speelgoed mee neemt om zo wat contact te kunnen maken.
Annelies had er spijt van dat ze ze niet mee genomen had.

Wij aten alle dagen in ons hotel en kregen enkel diarree.
Het is wijs om antibacteriële handzeep mee te nemen.
Alles in India is vies, je voorkomt er een hoop ellende mee.
Neem verder genoeg immodium, Norrit en papieren zakdoekjes mee, de airco maakte ons erg verkouden!
Wij waren ook erg blij met onze rol wcpapier! Je krijgt in de hotels maar kleine hoeveelheden.
Te weinig als je diarree hebt!

Neem verschillende bankpassen en creditcards mee, bij ons werkte niet alles bij alle automaten.
Het scheelt een hoop gezoek en ellende.

Pak niet zomaar alles aan op straat dingen aan van mensen of verkopers.
Zelfs voor een bloemetje dat je denkt te krijgen als welkomstgebaar willen ze geld.
Loop ook niet zomaar met iedereen mee, ze willen je van alles verkopen.

Geniet van de drukte, laat het over je heen komen en denk er niet teveel bij na.
De bestuurders rijden je echt niet zomaar aan, en er is zoveel te zien, horen en te ruiken!

In de (nacht)treinen was het bij ons erg koud. Een vestje in je handbagage is handig!

Wij kochten een lokale simkaart voor 15 euro per persoon inclusief 3g internetbundel van 2gb.
Veel goedkoper dan met je nederlandse simkaart. Neem hiervoor wel een pasfoto mee, die hebben ze nodig.

Overal moet je je paspoort afgeven zodat ze ze kunnen kopiëren.
Helaas heeft niet ieder hotel zijn eigen kopieerapparaat en duurt het lang voordat je je paspoort terug krijgt. Wij kregen op een gegeven moment zelfs de paspoorten van andere toeristen mee!
We waren in sommige gevallen dan ook erg blij met de 10 kopieën die we hadden laten maken.
Bewaar ook altijd een kopie van je paspoort in je mailbox, mocht er wat gebeuren!

Neem een pen mee als je gaat vliegen, je moet erg veel formulieren invullen.
Bereid je ook voor op veel bureaucratisch gebeuren dat lang kan duren!

Geef fooien naar gelang je het waardig vind. Wij gaven onze chauffeur de eerste week iets meer dan gemiddeld, hij was hier zo blij mee dat hij spontaan koud water regelde.
Mensen die minder hard hun best hadden gedaan kregen ook minder, maar we gaven ze wel fooi, dit is gebruikelijk in india.

Door de straten van Jaisalmer

Om je enig idee te geven hoe het eraan toe gaat in de straten van India maakte Emiel een filmpje vanuit de achterkant van de truck.



Een rustige dag, maar wel een goede indruk zo!

Zwaluwen

Bij ons hotel in Samode zaten veel zwaluwen te broeden op ons balkon.
Emiel maakte er een slowmotion filmpje van:

Thuis!!

We zijn thuis!!
De vlucht vertrok gisteren keurig op tijd, tenminste als je het boarden en taxien meetelt.
Er zaten in totaal nog maar 50 man op de vlucht, dus we hadden allemaal een rij van 3 stoelen voor onszelf.
Wat een heerlijkheid!
Nog wat KLMbami gegeten en toen wat geslapen.
Nog een filmpje ertegen aan en we vlogen Nederland alweer in.
Helemaal goed!
De bemanning was erg aardig en maakte nog een gezellig praatje.
Ook zij hadden last gehad van alle burocratie en moesten vele formulieren invullen voordat ze verder mochten.
Ook bij hen waren de grote boeken niet onbekend. Wij blijven het bizar vinden.

Gelukkig kwamen de koffers al snel en konden we de deuren door.
Annemiek stond al even klaar dus konden we zo door naar de auto.
Wat een heerlijkheid na zolang reizen en wachten!
Na de gebruikelijke files rond 10 uur thuisgekomen.
Boodschapjes gedaan, de post doorgenomen en de konijnen gehaald.
We zijn weer thuis!

Inmiddels is alles gewassen, zijn de plannen voor het weekeind gemaakt, en zitten we heerlijk op de bank.
Ook hebben we via het internet 2 instellingen benaderd om te kijken hoe het zit met eventuele financiele vergoedingen na de vertraging van 25 uur.
We wachten het af!

Wij gaan lekker tv kijken en heerlijk in ons eigen bed slapen!
Groetjes
Emiel en Annelies

Zou het dan toch?

Vanmorgen eerst maar eens geslapen. Daarna iedereen op de hoogte gesteld van de vertraging.
Pa was ondanks dat we hem gebeld hadden toch op schiphol verschenen.
En wij maar slapen!
Omdat pa ons niet halen kan op donderdag bodem Annemiek en Arjan dit direct aan.
Echt super super lief en vooral erg fijn! Daar zijn vrienden voor.
Maar eerst maar eens ontbijten.
We hadden het daadwerkelijke ontbijt gemist en schoven aan bij de lunch.
Heerlijk hoor lam, kip en rijst op de nuchtere maag!
Onder onze deur is een brief geschoven ter bevestiging van de vertraging.

Ons enorme hotel ligt ergens buiten delhi, niet echt de moeite waard om erop uit te gaan. We doen het maar rustig aan en kijken wat films op de kamer.

Na het diner wat verrassend genoeg bestaat uit rijst melden we ons voor de bussen. In een slakkentempo rijden we richting het vliegveld. Eenmaal daar delen we weer netjes in alle burocratie.
Het boardingssysteem ligt eruit dus voordat we een boardingskaart hebben zijn we weer een half uur verder. Maar we krijgen wel een stoelupgrade!
Daarna richting de paspoortcontrole. Druk!
De beste man snapt weinig van alle stempels in onze visa maar laat ons toch door.
Tassen door de xray en wij door de metaaldetector. Vrouwen gescheiden van de heren achter een gordijtje. Waar Lies haar aansteker verstopt heeft? Euh nergens?
Maar je bh piept!
Tja mevrouw dat is nou een beugelbh!

Inmiddels zitten we weer op dezelfde plek als gisteren te wachten. Als alles goed is stijgt om twee uur het gerepareerde toestel van gisteren alsnog op!

We laten het weten!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Het ging te goed

Dat we vertraging hadden was voor jullie al duidelijk, maar dat de vlucht geannuleerd zou worden had niemand aan zien komen.
Er zijn technische problemen die opgelost moeten worden. En daar zijn echt onderdelen vanuit nederland voor nodig.
Die zijn pas vanavond hier dus vliegen we om 2.00 uur vannacht.
25uur later dan gepland.
Lies had het spontaan even helemaal gehad en had een flinke dip.
Maar ja. Wat doe je eraan?
Als schapen werden we weer uit het vliegtuig gevist, weer door de douane, alle visa.s onklaar maken, boarding pas inleveren en bagage ophalen.
Een enorm gedoe.
Echt duidelijk hoe en wat was het niet dus waren we de rest al snel kwijt.
Niemand leek te weten waar we onze koffers moesten halen en waar we dan heen moesten.
Na een halve driftbui van lies kon het ineens wel en zaten we al snel met koffer en al in een bus.
Bijna een uur werd er nog gereden voordat we bij het hotel waren.
Daar weer veel paspoort gedoe, alle koffers door de check en eer dat dan 150 man een kamer heeft?

Maar goed, we hebben onderdak, en werden net wakker gebeld hoe het zit met het eten. Wij willen slapen!
Vanavond opnieuw terug naar het vliegveld. Weer door alle checks op naar ronde twee...

Jullie horen het wel weer!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Sweet goodbayes

Vanmorgen beide wakker geworden met enorme diarree. Waar we die nou weer aan te danken hadden? Wij weten het niet!
Ontbijt smaakte dan ook niet echt dus erna nog ff terug naar bed.
De dag en nacht zijn nog lang!
Tussendoor twee keer buiten een rondje gedaan over de markt.
Omdat emiel zijn diarree nog steeds niet over is en alleen maar erger wordt even de apotheek in gestapt.
De man wist meteen waar we het oveR hadden en gaf ons voor zestig cent zes grote gele pillen.
Lies had over deze pillen al eerder gelezen dus ze meegenomen.
Na want rondzoeken blijken het pillen tegen parasieten, bacteriën, pijn en een antibiotica te zijn.
Dat kan nooit geen kwaad na een week diarree.

Bij de receptie regelde we een taxi en om acht uur werden we keurig opgehaald.
Via het internet checkte we al in dus konden onze bagage zo afgeven en verder.
Uiteraard de nodige Papieren weer invullen en verder naar de uitgebreide paspoort check.
Emiel werd intussen niet zo lekker en werd door Lies met zachte hand naar de grond geholpen. Dat helpt.
Erna nog door de metaaldinges en dan mogen we toch echt richting de gate.
Helaas heeft onze vlucht nu al een uur vertraging.
We wachten het langzaam af, het geld is op, er is weer water en we zitten prima. Emiel trekt weer bij, Lies wil graag naar huis.

Morgen zullen we laten weten of we aangekomen zijn (of afgevallen), ook volgen er nog wat filmpjes, foto.s en laatste info voor de mensen die dat leuk vinden.

Wij hebben een pracht vakantie gehad, als we thuis zijn zal alles pas echt een plekje krijgen en zullen alle herinneringen nog vaak opgehaald worden.
Onze relatie is er alleen maar nog beter van geworden, ondanks alle belevingen, ervaringen, vermoeidheid, verkoudheid en diarree bleven we het leuk vinden.
Iedereen die mee las bedankt! We hopen dat jullie het net zo leuk vonden als wij het vonden om te schrijven.
Voor ons is deze blog ons reisverhaal waarop we kunnen zien wat we wanneer deden. We zijn de draad nu al aardig kwijt! We vonden het geweldig jullie reacties te lezen, hier en per sms
Nogmaals bedankt en hopelijk tot snel in het echt!

Emiel en Lies

Published with Blogger-droid v1.7.4

Terug naar Delhi.

Vandaag weinig te melden.
Vanmorgen voor de verandering rustig aan gedaan. Ingepakt en om een uur opgehaald om te gaan vliegen.
Moesten dwars door de stad om bij het vliegveld te komen.
Een groot gekkenhuis! Halverwege halen we de man van het reisburo op die ons zal begeleiden.
Hij verteld dat de nachttrein naar Delhi die we anders hadden gehad als we niet waren gaan vliegen nu al zes uur vertraging heeft.
De trein zou er sowieso 13 uur over doen. Wij blij dat we vliegen in 70 minuten!

De gids mag niet mee naar binnen en zet ons met wat instructies af bij de ingang. Vanwege de veiligheid mogen alleen reizigers naar binnen.
We redden ons prima en zijn al snel ingechekt.
We krijgen zelfs gratis extra beenruimte kado!

Na een rustige vlucht en snelle bagage worden we weer keurig opgewacht met een bordje: Odyssietours. Mr Nijpels Mrs Bessels.
We gaan het nog missen straks op schiphol.
Weer een man van het reisburo. Hij wil ons naar de taxi brengen maar kan hem nergens vinden.
Stress! Wij moeten er hard om lachen!
Na veel gebel, gedoe en heen en weer geloop vinden we de taxichauffeur. Wij vroegen ons al af of hij nieuw was. Als de man opeens wegloopt verteld de chauffeur dat hij inderdaad nieuw is.
Hij snapt het niet want hij wist waar de auto stond. Wij moesten er nog harder om lachen.
Helemaal toen de heren woorden kregen en de chauffeur hem hard uit lachtte.
De chauffeur was erg aardig en had veel vragen. De andere man bleef in de stress.

Het hotel is prima, mooie kamer, goed eten! We hebben voor flink wat roepies de kamer aangehouden tot morgen 20 uur aangezien we dan pas naar het vliegveld moeten.
Kunnen we het rustig aan doen!

Vanavond nog even om water geweest. Dat mag en kan je hier alleen uit flessen drinken. Omdat deze op straat overal te krijgen zijn voor 10 roepies voor een liter halen we ze op straat. Gekoeld en afgesloten, en veel goedkoper dan in het restaurant. Daar vragen ze soms acht keer zoveel.
Als we de straat uitlopen zien we een hoop rook.
Er rijd een auto door de straten met een grote rookwolk erachter. Het blijkt tegen de muggen te zijn.
Ze doen dit een keer per week.

Toen we net richting bed wilde gaan stond er opeens een man aan de deur, ze waren met het eten een drankje vergeten af te rekenen. Of we nog even 34 roepies wilde betalen. Aangezien we 100 roepies fooi gaven besloten we dat ze het daar maar af moesten halen.
Hun probleem niet de onze! Misschien hard maar we blijven bezig! De man droop droevig af.

Wij gaan zo slapen.
Morgen helaas alweer de laatste dag hier!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Fatamorgana

Vanmorgen heerlijk op ons gemak gedaan, uitgeslapen, gedoucht, en op de gang gegeten, er is immers nog steeds regen.
Toen de bui over was naar buiten gegaan en wat rond gelopen. Het is erg rustig in de straten.
Als we na een half uurtje zo.n grote plas op straat tegen komen dat we minimaal een roeiboot nodig hebben om aan de overkant te komen besluiten we toch maar terug te gaan.
Het water wordt hier amper afgevoerd en verzameld zich dus in grote plassen overal en nergens in de straten.
De Ganges stroomt inmiddels ook bijna over zo hoog staat hij.

Na nog wat flessen water te hebben gekocht zoeken we een bootje. Emiel dingt flink af van 800 roepies per persoon naar 700 voor ons allebei.
Vandaag komen we wat verder, en komen we ook te weten dat ze een bepaald punt met de bootjes niet mogen kruisen vanwege de stroming. Hij is er te sterk.
We zien net een lijk aangedragen worden op de gath waar ze deze verbranden. 24uur wordt het brandend gehouden waarna de resten de ganges in gaan.
Heilige mannen en kinderen worden niet verbrand maar drijven op een vlot af, zij zijn al schoon. De ganges wordt als het schoonste water van India gezien, wij denken er anders over.
Verder weer veel te zien, kaal geschoren vrouwen, wassende mannen, hangende kinderen en koeien die ook een bad nemen. De fatamorgana in de Efteling is er niks bij!

Als we terug komen gaat het regenen en lunchen wij in het hotel.
S.middags ook nog even weggeweest maar al snel weer veel regen dus weer terug.
Regenen doet het nog steeds. We hangen wat in onze kamer, wachten de stroomstoringen af en slapen wat.
Morgen vliegen we terug naar delhi!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Spetterspieterspater lekker in het water en we gaan nog niet naar huis!

Vanmorgen ging om vijf uur de wekker. Het begint te wennen maar blijft vroeg.
De gids stond al klaar en nam ons mee aan boord van een bootje.
Door de vele regen van de laatste tijd staat de Ganges erg hoog en is er dus ook meer stroming dan normaal. Vandaar dat we heen roeien en terug met de motor varen.
Helaas is het ook weer erg bewolkt en zien we de zon dus niet opkomen.
Wel zien we mensen baden en wassen.
Ook de lijken blijven uit, misschien gelukkig, aan de andere kant horen ze er wel bij! Ook geen drijvende urnen, kaarsjes en bloemen.
Al met al dus minder dan we verwacht hadden.
Na drie trappen keerden we alweer terug.
Jammer want we genoten er wel van! Het had nog wel twee uur door mogen gaan.
We moeten opeens van boord en krijgen een rondleiding door de oude binnenstad.
Die hadden we even niet verwacht en omdat we nog niet gegeten hebben doordat we daarvoor te vroeg waren zijn we niet erg helder.
Na in totaal anderhalf uur staan we weer op de stoep van het hotel. En dat voor een excursie die twee tot drie uur zou duren.
We hopen op mooi weer morgenmiddag, dan doen we het op eigen houtje over.

Erna nog even terug naar bed gegaan en geslapen.
Het ontbijt was zeer bewegenlijk, veel vliegen die de toast met jam lekkerder vonden dan wij zelf. We waren ze continue aan het wegjagen.

Om twaalf uur bij de moslimgids van vandaag ingestapt om naar een boedistische stad te gaan. We hebben het de arme man niet makkelijk gemaakt. Wij hadden totaal niets met de stapel stenen die hij ons liet zien, ook zijn lange verhalen gingen er niet in. Toen we dit aangaven kregen we gelukkig wel de korte versie van het programma van vandaag.

Lies wordt de hele vakantie al aangestaard om haar kale hoofd. Van een van de vorige gidsen begrepen we dat ze hier in Varanasi mensen kaal scheren als wijze van offer. Mannen vrouwen en kinderen kunnen zo opnieuw beginnen. Dat wilde we zien!
De gids vertelde dat het bij een gath/trap vooral gebeurt. Hij kon ons de weg wel wijzen, maar wist niet of er iets te zien zou zijn.
Na wat onderhandelen over het hoe en wat, de auto mocht die weg namelijk niet op, kwamen we er toch.
Drukte van belang en inderdaad twee kappers aan het werk, geen vrouwen maar toch!
Op de terugweg naar de auto werd Lies gecomplimenteerd met haar daad. Hij blijft leuk!

In de namiddag waren we vrij besloten we even te gaan pinnen. Na een uitleg van de receptie gingen we op pad. We waren de deur nog niet uit of het regende.
En dat doet het nog steeds. Ook onweert het al heel de avond.
Omdat ons hotel alleen een buiten restaurant heeft mochten we op de gangen of op de kamers eten. Onze kamer is hartstikke mooi en het uitzicht ook, dus daar gezellig gegeten. Smaakte weer prima!

Intussen hebben we ook nog steeds een stroomstoring, hoort erbij! Wel licht geen airco. We overleven het wel! Ook de tv doet het niet dus ook geen Jai Jai Jai Bajrang Bali voor ons. De godenserie die hier iedere avond te zien is.
Morgen uitslapen en de stad in. Laatste volledig vrije dag voordat we naar huis komen!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Eindelijk uitzicht op de Ganges

Vanmorgen om kwart over vier opgestaan. Dat deed zeer, heel veel zeer. Vooral bij Emiel die nog heerlijk lag te slapen. Aangekleed en de deur uit. In de lobby was er niemand. Na drie keer zachtjes roepen bleek het personeel op de bank te slapen.
We hadden ze gisteravond al gevraagd eten voor ons klaar te maken. Vier veel te grote dozen kwamen achter de receptie vandaan. Waar moeten we het laten? (Zowel in onze bagage als in onze magen.)
Uiteindelijk komt er een papieren zak te voorschijn waar normaal de vieze was in moet. Dat hij na twee bochten al scheurt deert niet.

De chauffeur staat nog voor een dichte poort en wij wachten wat op de stoep. Kunnen we nog even wakker worden. Na wat geschreeuw wordt de poort open gedaan en kunnen we aan een twee uur durende hobbelende rit beginnen.
Emiel vind het net een achtbaan, Lies vind het al lang best...

Eenmaal op het station moeten we in de auto blijven. De chauffeur gaat eerst kijken waar onze trein vandaan gaat en of hij wel op tijd vertrekt. Dat blijkt niet zo te zijn. Hij heeft vertraging.
Uiteindelijk loodst de gids veilig en snel over het redelijk rustige station. De trein krijgt alsmaar meer vertraging naar uiteindelijk vertrekken we dan toch, 50 minuten te laat.

De trein is gewoon de slaaptrein, we hebben de stoelen beneden en het bed boven tot onze beschikking. We zaten eigenlijk niet naast elkaar, maar de gids en de meneer van de spoorwegen regelde snel dat we dit wel zaten. Alles voor de toerist zo lijkt het!

Erg hard gaat hij niet, we leggen 313 kilometer af in ruim acht uur. De opgelopen vertraging halen we alweer snel in. Onderweg komt er een meisje bij ons kijken. Lief ding maar wel wat baldadig. Haar moeder verteld trots over haar dans en schrijf kunsten. (ze was drieeneenhalf) en laat haar een liedje zingen. We kennen het engelse liedje dus zingen mee. Het meisje blijkt dus ook prima engels te spreken en te verstaan!
Maar op het moment dat ze begint te slaan en met de schoenen van Lies ervan door gaat is het klaar, moeder neemt haar weer mee. Toch komt ze stiekem af en toe kijken en verteld ze verhalen in het hindi. Vooral Emiel is interessant, op zijn vragen reageerd ze wel, Lies wordt genegeerd of geslagen. Ach ja bij de ZuidWester zijn we niet anders gewend. Altijd fijn! Toch zonde dat we de bellenblaas niet meer ingepakt hebben! Had leuk geweest.

Na acht uur bereiken we in slakkengang het station, de deuren van de treinen hier kunnen open wanneer men maar wil, terwijl we rijden maar wel klaar staan om uit te stappen staat de nieuwe gids alweer klaar met een briefje, Nijpels, Bessels. Hij waarschuwd dat we pas moeten uitstappen als de trein stilstaat en loodst ons vervolgens over een heel druk station naar de taxi.
Weer twee man voor ons aan het werk!

Terwijl wij verzinnen waar we trek in hebben als we weer thuis zijn (sommige dingen zoals vers fruit en normaal broodbeleg missen we) en ons afvragen waar de koeien hier gebleven zijn worden we dwars door de stad gereden richting het hotel. Er wonen drie miljoen mensen in Varanasi, dat is te merken ook! Het hotel staat aan de Ganges en toen we nog in de auto zaten en Emiel zich hardop afvraagd of we een kamer met uitzicht op de rivier hebben word dit meteen geregeld. In de kamer horen we dat de mensen die hem besproken hebben niet op zijn komen dagen, nu hebben wij hem. Het is de beste kamer van het hotel, we geloven het meteen!

Inmiddels staat de timelapse camera te draaien en genieten wij van het uitzicht. Morgen om half zes de rivier op om te kijken naar alle badende mensen. We zijn benieuwd!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Sex op de tempel

Gelukkig hebben we beide goed geslapen. En voelen we ons ook heel wat beter. Goed uitgerust beginnen we aan de vier uur durende rit naar kajuharo. De plaats van de erotische tempels.
Het hotel is wederom schitterend, en weer staat er iemand van de organisatie klaar voor ons.
Na wat eten vertrekken we voor een rondleiding naar de tempels.
De gids vind emiel zijn vraag of dit nu de erotische tempels zijn geweldig en laat direct zien waar emiel om vraagt.
Hij legt uit dat de mensen de afbeeldingen vroeger zagen als onderwijs en niet als pervers. Waar wij zevenhonderd jaar erg preuts waren, waren de indiase mensen erg open. Nu is het andersom. In india bedekken de vrouwen zich, in nederland lopen ze in mini rokjes.
Volgens de gids komt dat ook door de moslim invloeden in het land.
Ze brachten veel goeds maar ook mindere dingen.

Ook vertelde hij dat de indiase mensen zo arm zijn omdat de vrouwen min of meer opgesloten worden in hun huizen. Ze mogen alleen voor het huis en het gezin zorgen en vaak niet werken. Als ze dat wel mochten zou het land schoner en rijker zijn volgens hem.

Ondertussen bekeken we de tempels en zagen alle beelden. Erg mooi.
Erna weer richting het hotel. Vroeg naar bed want morgen om kwart voor vijf richting de trein! Dat gaat zeer doen!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Actually euh, the queen, euh I mean shiva.

Vannacht gelukkig niet heel erg geveild door de diarree. Over is het nog niet maar reizen ging wel. Nu is lies degene die erg verkouden is.

Omdat we om kwart over acht de trein moesten halen moesten we om half acht weg. Vroeg op dus! Dat deed goed zeer! Ruim op tijd stonden we op het perron. Tijd genoeg om uitgebreid rond te kijken. Er kwam een enorme goederentrein binnen met los daarop tractoren. Op de tractoren zaten gewoon mensen die mee reden!
Mensen staken achteloos het spoor over, maakte de rails schoon of kwamen bedelen. Bizar om te zien!
De gids nam nog wat dingen met ons door en dan moesten we het echt zelf doen. Een mooie trein kwam binnen rijden.
We zaten vlak bij de federatie van de chinese ouderen club, grote kleppen, zonnebrillen en veertien koffers en drie grote dozen voor negen vrouwen en hun jonge mannelijke begeleider. Een dame had duidelijk het hoogste woord, dacht ze zelf. Iedereen werd op commanderende toon aangesproken, en over alles leek ze te klagen. Zelfs zonder dat we ook maar iemand van de federatie konden verstaan was het duidelijk dat het een minder fijn persoon was. De andere vielen spontaan in slaap en zodra ze weg was werd het gezellig.
Wij vermaakte ons prima met dit schouwspel, en zorgde voor onze eigen ondertiteling.
Vooral toen de dames een half uur voor aankomst gingen kibbelen hoe het nou moest met alle bagage kwamen wij niet meer bij.

In de trein was het goed koud. Na kort drie uur was lies helemaal versteend. Na nog een kort ritje in de auto met airco was ze helemaal niet meer warm te krijgen. Eenmaal in het hotel kroop lies met 35 graden buiten onder het dekbed. Na wat eten op de kamer knapte we beide weer op.
Klaar voor de rondleiding. Een niet erg verstaanbare gids nam ons met een heel langdradig en haperig verhaal mee door twee forten en een tempel. Vandaar de titel, het woordje actually en Euh werden in iedere zin meerdere keren gebruikt.
De vermoeidheid en hitte in combi met het bovenstaande zorgde ervoor dat we er niks van begrepen. Drie keer gevraagd of het korter kon mocht niet helpen. Maar uiteindelijk toch nog mooie dingen gezien.
Met mooie uitzichten!

Vanmiddag nog maar weer eens bijgekomen. Hopelijk helpt het. Er staan lange dagen voor de boeg!

Groetjes!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Taj Mahal

Vanmorgen redelijk op tijd opgestaan om de Taj Mahal te gaan bezoeken.
De gids stond vast in de file dus iets later van start gegaan als gepland.
Kregen bij de kassa een flesje water en hoesjes voor om de schoenen. Daarna met een elektrische bus naar de ingang.
Daar werden we door en door gefoulieerd. Emiel door een man lies door twee vrouwen, alles strikt gescheiden door een gordijn.

De taj was net zo indrukwekkend als op de foto.s. Echt heel bijzonder! Het is een moslim gebouw dus veel teksten e.d terug te vinden. Binnen zijn er drie graven waaronder die van de vrouw waarvoor hij gebouwd is.

Daarna doorgegaan naar een naai atelier. Na een korte uitleg hoe het gemaakt werd stonden we 'ineens' weer in een winkel. Voor maar 115 euro waren we eigenaar van een kleed met steentjes erop maar er was wel drie maanden met de hand aan gewerkt volgens de verkoper. We hebben vriendelijk bedankt. Of we dan interesse hadden in juwelen. Jammer maar helaas die ook niet!

Toen werden we naar een marmer werkplaats gebracht. Zelfde concept zelfde verhaal. Want wat moeten wij met een marmeren tafel in onze hand bagage?

Daarna het Agra fort bezocht, mooi om te zien, het uitzicht was fantastisch!
S.middags wat rond het zwembad gehangen.

Helaas beide sinds een uur geveld door diarree. Geen krampen gelukkig. Wat ingenomen in de hoop morgen verder te kunnen. Moeten twee uur met de trein en verder met de auto. Gaan er vanuit dat het goed komt!

Groetjes!

Published with Blogger-droid v1.7.4

In india everything is possible

Vanmorgen alweer vroeg wakker. Opgestaan, ingepakt en gegeten.
De nieuwe chauffeur stond al vrij snel klaar en liet de receptie ons opbellen.
Aardige man maar niet te verstaan. We begrijpen elkaar maar amper.

Opweg naar Agra vandaag. Onderweg gestopt voor de apen tempel, ondanks een erg opdringerige man die voor gids wilde spelen was het erg leuk om te zien.
Zagen later ook nog wat geiten boven op de poort van een tempel.

Later weer gestopt bij een natuurpark, besloten maar een uurtje naar binnen te gaan, wat niemand leek te begrijpen.
Weer opdringerige man afgewimpeld en op de fietsriskja gestapt. Wat mooie vogels gezien en nog wat andere beesten.

In Agra kennis gemaakt met de lokale reisbegeleider, daarna op pad voor wat water en de vodafone winkel ingelopen voor nog wat beltegoed.

Vanavond lasagne gegeten in het hotel en onze was weg gebracht om te laten wassen. Morgen is het klaar.
Morgen richting de Taj Mahal we zijn benieuwd!

Emiel is nog altijd verkouden en schor maar paracetamol helpt redelijk goed.

Gelukkig kunnen we ook melden dat we geen last hebben gehad van de aardbeving, op het nieuws kwam het af en toe voorbij maar we denken dat het bij jullie meer speelt als hier.

Published with Blogger-droid v1.7.4

Gebroken nacht

Vannacht met de nachttrein van Jaiselmer terug naar Jaipur gegaan, om vijf uur in gestapt en twaalf uur later weer uit gestapt.
Onderweg afwisselende geuren van citroen achtige luchtverfrisser met dieselrook en zweet voeten.
De mensen om ons heen maakte geluiden alsof ze kamelen waren.
Wat nou niet boeren, winden en rochelen in het openbaar?
Door de nacht heen kwamen we langs donkere perrons waar mensen lagen te slapen, ook stonden er verkoop kraampjes voor de passagiers met eten enzo.
Wij waren hiervoor al gewaarschuwd en brachten ons eigen eten mee.
De trein zat bomvol mensen. Vier bedden in de breedte en twee in de lengte ernaast.
Sommige met gordijnen. Die van ons uiteraard niet.

Emiel was even bang dat annelies door het wiebelige ranzige hurktoilet zou vallen. Gelukkig hadden we nog niet zoveel gedronken.

Al met al snappen jullie dat we weinig (lies een uur) tot niet (emiel) sliepen.
Eenmaal aangekomen in Jaipur stond er een gehaaste chauffeur klaar die niet helemaal begreep dat wij zware tassen hebben en extreem moe waren. Hij loodste ons gehaast door alle hectiek heen naar het hotel.
Eenmaal daar nog wat geslapen.
Om tien uur werden we wakker gebeld of we nog wilde eten.
Toch nog even gaan slapen en daarna bij het zwembad gegeten.
Heel de dag daar in de schaduw gelegen.

Emiel is goed verkouden door de tocht in de trein.
Lies haar spoenk speelde aardig op.
Niks aan te doen, zien morgen wel weer verder.

Morgen naar Agra waar de Taj Mahal staat. Onderweg nog langs de apen tempel. We zijn benieuwd!

Groetjes!
Ons

Published with Blogger-droid v1.7.4

Nachttrein

En toen zaten we in de nachttrein. Vandaag heel de dag rustig aan gedaan.
Nog wat de stad in geweest, spulletjes en drinken gekocht, eten voor vanavond geregeld en warm gegeten.
Om half vijf richting de trein gereden waar we nu dus al even inzitten.
We moeten nog tot vijf uur morgen ochtend dus voorlopig...
Om ons heen gaat iedereen rustig slapen, we delen de coupe met nog drie indiase mannen, en een japanse mevrouw.
Ze zijn tot nu toe vrij rustig. ieder doet zijn eigen ding. Of we veel slapen weten we niet. Morgen heel de dag vrij dus komt vast goed!
Het is vrij klein hier naar redelijk te doen.

Fons, een delly belly is diarree. Gelukkig is emiel weer helemaal opgeknapt!

Pa en ma bessels, houden jullie opa en oma af en toe voor ons op de hoogte? Bellen is haast geen doen.

Verder iedereen die meeleest erg leuk!

Jullie horen van ons!
Veel liefs!
Emiel en Annelies

Published with Blogger-droid v1.7.4

Sunset in the dessert

Vannacht beide goed geslapen, gelukkig maar, hadden het hard nodig. Heerlijk in de zon zitten ontbijten, al komen de toast met jam onze neus al wel een beetje uit, het smaakte toch wel weer!

Vanmorgen een rondleiding gehad door het warme woestijn stadje Jaisalmer. Wat mooie huizen en het enorme fort bekeken, ook nog een meer met enorme uiteraard heilige vissen. De hitte was slopend en vergde veel energie van ons.
De gids keek bezorgd naar alle spoenk (eczeem) op annelies haar armen en nek en besloot spontaan een rust pauze te houden op een dak terras. Mooi!

Vanmiddag rustig aan gedaan en nog gedoucht. Gisteren hadden we namelijk geen water!

Rond half vijf opgehaald met een half open truck om te gaan kameel rijden. Een hele horde kamelen stond al klaar. De gids had doorgegeven dat we dit voor het eerst gingen doen en dat we dus extra ver moesten gaan. Een vader met zijn zoon begeleidde ons.
Veel meer als everything oke kwam er niet uit.
Toen we stopte om naar de ondergaande zon te kijken werden we direct aangesproken door wat mensen, frisdrank, bier en een dansje hadden ze in de aanbieding. Na herhaaldelijk nee en flink negeren gingen ze na een kwartier alsnog weg.
Maar Ow wat was het mooi! Ondanks de bewolking een mooi uitzicht gehad. De zonsondergang konden we hierdoor niet helemaal zien maar dat gaf niet.

Hierna gegeten bij een show. Best grappig, helemaal omdat we ineens een vipbehandeling kregen inclusief prive tafel, helaas was het eten erg laat en te scherp voor ons. Veel hebben we dus niet op. Het lekkerste was het toetje. Gemaakt van lokale vruchten waarvan we redelijk aten.

Nu weer op de kamer, het is hier alweer tien uur.
Morgen met de nachttrein mee. We zijn benieuwd!

Groetjes!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Opweg naar de woestijn

Vannacht niet al te best geslapen. Emiel had wat last van een delhi belly en lies kon de slaap niet vatten.
Omdat we nog genoeg drukke dagen krijgen vandaag besloten geen stadswandeling te doen maar direct door te rijden naar Jaisalmer. Een rit van zes uur richting de woestijn. We zagen het landschap langzaam veranderen.
De wegen waren goed en rustig. Er werd weinig gezegd en veel gedut. Eenmaal aangekomen voelde emiel zich weer een eind beter.
We besloten weinig te gaan doen vandaag.
Wel viel op dat er erg veel vliegen zitten hier. Jammer genoeg heeft emiel geen electrische vliegenmepper bij zich!

Op straat zagen we waar de vliegen vandaan komen, de riolen zijn hier namelijk gedeeltelijk open. Ach het begint te wennen!

Wat ook went zijn de blikken van de lokale bevolking naar annelies haar hoofd. Waar wij foto's maken van de mensen hier maken zij foto's van ons. Erg grappig!

We duiken vanavond redelijk op tijd in bed. Morgen een lange warme woestijn dag voor de boeg!

Reacties lijken het weer te doen. Wat het geweest is weten wij ook niet!

Tot van de week!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Langzaam wennen aan de chaos.

Vanmorgen al vroeg wakker.
Beide niet erg goed (zeg gerust nauwelijks) geslapen door de benauwdheid op de kamer.
Op ons gemak opgestart en gegeten. Santosh gesmst dat we eerder zouden zijn als hij ook klaar was. En ja hoor, na vijftien minuten stond hij er.

Op ons gemak richting een tempel gereden. Onderweg diverse keren gestopt voor een foto. Waaronder een met Santosh. We hebben lange broeken aan vanwege ons tempel bezoek. Erg warm zo!
Verder waren was Santosh meer bezig om stukken weg tussen de kuilen te zoeken dan dat hij door kon rijden.

De tempel was mooi, van marmer gemaakt.
Daarna door naar Jodpur, onderweg gestopt om te tanken. Een liter diesel kost hier 43 roepies, dat is omgerekend 66 eurocent. Wij willen een pijpleiding naar europa!

Verder vooral in de auto gezeten vandaag. Eenmaal in Jodpur nog wat rondgelopen en een kruidenwinkel bezocht. Rook lekker daar!

Vanavond uitgeput in het dakrestaurant van het hotel gegeten. Wederom indias. Smaakte prima maar zijn zo moe dat er niet zoveel in ging. De ober vond het maar niks en wees ons op honderden mogelijkheden. Wij bleven vragen om de rekening en kregen hem met moeite omdat we zo weinig hadden gegeten.

Liggen nu in bed dit logje te schrijven en een plaatselijke serie waarvan wij denken dat hij over de goden hier te kijken. Dit doen we al enkele dagen, snappen er niks van maar het is wel erg grappig en overdreven. Hierna lekker slapen. Morgen weer een lange reisdag!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Actually, horse riding very good, you know?

Goede avond allemaal!

Vanmorgen om half negen opgestaan en rustig aan gedaan. We slapen twee nachten in dit hotel in Udaipur dus geen tassen die ingepakt moeten worden.
Op ons gemak ontbeten en op de gids gewacht. Wederom stond er iemand van de plaatselijke reisorganisatie klaar. Geen idee wat hij kwam doen maar hij stond er wel.
De gids was al op de hoogte van onze paardrij plannen en zou zorgen dat we op tijd weer in het hotel zouden staan. Begonnen bij een hindoe tempel. Schoenen moesten uit, verder mochten we wel in korte broek naar binnen. Uitleg gehad en wat gekeken. Toen lopend naar het citypalace voor een rondleiding. Omdat we op tijd in het hotel wilde zijn werd het kort maar krachtig. Het tempo was daarom voor ons precies goed. Wij hoeven niet precies te weten in welk jaar er wat gebeurde. Erg fijn en veel gezien.
De gids vertelde ons meteen waar we goede foto's konden maken en deed dit zelf meteen even voor met onze camera.

Verder nog een tuin en een artistschool gezien. Bij de laatste werden er veel te dure tekeningen gemaakt. We kochten een kleine met een olifant en vertrokken snel weer.

We waren precies op tijd in het hotel voor onze vier uur durende rit.
We werden netjes met een auto opgepikt en naar de manege gebracht. Eenmaal daar gegeten en toen konden we in het zadel!

Twee mooie typisch radjastaanse paarden stonden voor ons klaar. (kijk maar naar de oren, dat komt alleen hier voor.) Ook de gids reed op een paard.
Een mooie tocht langs boerendorpjes, kinderen, akkervelden, kruidenvelden, mangobomen en mooie uitzichten volgde. Onderweg gestopt om rond te kijken in een dorpje, later om de paarden te laten drinken en weer later om bij een groot meer met aapjes te gaan kijken.
Erg gaaf om te zien!
Langzaam we trokken we door de bergen met Udaipur op de achtergrond.
Eenmaal terug op de manege mochten de paarden genieten van een zandbad om lekker door te rollen en werden wij weer netjes thuis gebracht.

Op de terugweg stuitte we op een grote opstopping. Er was een koe uit een veewagen ontsnapt en die moest er op het midden van een smal bruggetje weer in. Na getrek, getoeter, en drukte zat de koe weer in de wagen en kon men ruzie maken over wie er als eerste weer over de brug mocht.

Verder nog een advies voor albert, ga garageboxen in india verhuren! Alle winkeliers hebben hier hun eigen volgestampte box. Big business! Zie foto.

Morgen reizen we weer verder en horen jullie weer meer. Nu genieten we nog even van ons uitzicht op onze bedtafel.

Groetjes!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Dinner with a great view.

Vanmorgen om acht uur opgestaan en op ons gemak de tassen ingepakt en gegeten. Vanmorgen werd het ontbijt helemaal voor ons klaar gemaakt. Toast cornflakes, jam en vers fruit.
Daarna weer bij Santhos in de auto gestapt. Bijna zes uur gereden. Onderweg weer veel gezien. Kermis ala india, koeien en wat regen. Uiteraard ook weer gestopt om te eten. Emiel at indiaas met een lassi erbij, een drankje gemaakt van karnemelk maar dan wel zoet! Lies een sandwich. Daarna onze reis weer vervolgd. Onderweg nog wát gekibbeld over het paardrijden wát we morgen graag willen doen. Santhos had dè oplossing, hij zou het regelen en voegde meteen daad bij zijn woord. Niet lang erna was alles rond. Verder nog wát foto's laten zien en verteld over sinterklaas. Santhos vond alles reuze interessant. Mocht iemand ooit onze reis ook gaan maken neem dan een hoop foto's mee!

Eenmaal in ons hotel geregeld dat de was gedaan werd en een rondje door de stad gemaakt. Druk, indrukwekkend maar leuk om te zien. Ook nog een rondje gevaren over het meer hier voor het hotel. Hadden zowaar een prive boot!

Liggen nu op een traditioneel eetbed. De maaltijd is al op, wij genieten nog even van het uitzicht en de rust hier!

Tot morgen!
Miel en Lies

Published with Blogger-droid v1.7.4

Reakties

Er ging iets mis met het plaatsen van reacties hier. Het kan dus zijn dat niet alles bij ons is aangekomen. De instellingen zijn nu veranderd waardoor dat wel moet lukken!
Reacties zijn dus weer welkom!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Me thinking if tourist happy, Santhos happy

Gister avond waren we getuige van een indiase bruiloft onder ons balkon. Muziek, dans, vuur en vuurwerk. Erg bijzonder!
Santhos raadde ons aan in het hotel te eten. Het was wel wát duurder als eerdere dagen maar dan eet je wel in een van de vijf mooiste hotels in de wereld!
Vanmorgen om acht uur opgestaan. Beide goed geslapen dit keer.
Fijn want gisteravond waren we aardig versleten van alle indrukken.

Na een goed ontbijt bestaand uit wát broodjes weer bij Santhos in de auto gestapt. Hij vraagt iedere dag of we alles bij ons hebben, paspoort, camera, telefoon en geld. Als we overal check op hebben gezegd rijd hij pas weg.
Drie uur rijden hebben we voor de boeg.
Santhos verteld in zijn beste engels met flink accent van alles over het land.
Zo weten we nu dat ze hier drie rijbewijzen kennen, normaal, waar gewone auto.s onder vallen maar ook de motors, heel groot en zwaar vervoer en toeristentaxi.s.
Ook over de kasten hier komen we langzaam meer te weten. Zo eten ze alleen in de laagste kast varken. Die houden ze als huisdier. We zien ze overal scharrelen. Onder de laagste kast behoren bijvoorbeeld de schoonmakers.

We reden vandaag over een snelweg om Jaipur heen. Mooie nieuwe weg met her en der een hobbel en wát file door een lekke band, of iemand die gezellig een praatje met zijn buurman maakt midden op de weg.
En niet te vergeten de koeien die voor verkeersregelaar spelen.

We eten weer in een door Santhos aangeraden restaurant. Simpel maar lekker!
Als we bevestigd antwoorden op Santhos vraag of het lekker was zegt hij, me thinking tourist happy Santhos happy!

Terwijl we verder rijden laten we wát foto.s zien van onze huizen, huisdieren en vrienden. Santhos vind het geweldig!

Eenmaal in Pushkar zijn we vrij, geen gids hier. Wel wát tips.
We besluiten de stad in te gaan.
Ogen en oren te kort! Koeien, muziek, gebedel, stank en drukte. We laden emiel zijn prepaid op, kopen drinken en lopen ruim een uur rond. Ook maken we een kopie van onze paspoorten, dat scheen hier in het hotel erg lastig te zijn, en kom lang gaan duren. Vertrouwen deden we het niet dus dan regelen we het zelf wel. Want je hebt echt een kopie nodig als je een kamer wilt.

Nu in ons hotel op de balustrade. (zie foto) met uitzicht over het heilige meer. De zon gaat langzaam onder en daar wachten we op. Om ons heen heel veel herrie en muziek van de mensen die hun goden aanbidden.
Ze lopen in lange rijen door de straten.

Echt india dus!

Published with Blogger-droid v1.7.4